Nung isilang ka sa mundong ito, laking tuwa ng magulang mo, at ang kamay nila, ang iyong ilaw
At ang nanay at tatay mo'y, 'di malaman ang gagawin, minamasdan, pati pagtulog mo
At asa gabi'y napupuyat ang iyong nanay, sa pagtimpia ng gatas mo, at sa umaga nama 'y kalong ka ng iyong, amang tuwang-tuwa sa 'yo
Ngayon nga ay malaki ka na, nais mo'y maging malaya, 'diman sila payag, walang magagawa
Ikaw nga ay biglang nagbago, naging matigas ang iyong ulo, at ang payo nilai 'y, sinuway mo
'Di mo man lang inisip na ang kanilang, ginagawa'y para sa 'yo, pagka 't ang nais mo'y masunod, ang layaw mo 'di mo sila pinapansin
Nagdaan pa ang mga araw, at ang landas mo'y maligaw, ikaw ay nalulong, sa masaman bisyo
At ang una mong nilapitan, ang iyong inang lumuluha, at ang tanong nila, "Anak ba't ka nagkaganyan?"
At ang iyong mata, ng 'di mo napapansin, pagsisisi at sa isip mo't nalaman, mong ika 'y nagkamali
(Freddie Aguilar)
No comments:
Post a Comment